Yazı : Hasan Ahmet Eren
Doğu Karadeniz insanı göç ettiği bölgelerde ormanlara yakın olmaya, memleketinin güzelliğine benzeyen yerlere yerleşmeye çalışıyor. Bunun İstanbul’da en bariz yaşandığı yer Sarıyer ilçesi, ormanlarda mantar toplarken, hayvan otlatırken ve ya sadece yürürken göreceğiniz insanlar büyük ihtimalle Karadeniz Bölgesi kökenli. Ben de İstanbul’a geldiğim günden beri bana Giresun’u hatırlatacak yerlerin arayışında oldum senelerce, sonunda aradığım aşkı hem Yuvacık’ta hem Pamukova’da buldum (Doğa sevgisinde tek eşlilik olmaz)
Yuvacık bölgesi, 2000’lerin başından itibaren piknikçiler, kampçılar ve yürüyüşçüler tarafından her sene giderek artan bir popülerlikle ziyaret edilmeye başlandı. Bizim de senelerdir motorla, bisikletle ve arazi taşıtları ile ziyaret ettiğimiz bir cennet köşesi. Pamukova ise, ağır arazi şartları ile özellikle hard enduro motosikletçileri ile meşhur olan, sarp tepeler verimli düzlüklerden oluşan kısmen kapalı bir havza.
Sonbaharda kestane, ceviz, elma, ayva toplamaya sıklıkla gittigimiz, yazları kampa ve motorla arazi sürüşüne gittiğimiz Yuvacık’ta, aslında 3 farklı ziyaretçi grubu var; Günübirlikçiler – Karaaslan Kamping başta olmak üzere baraj çevresindeki tesisleri kullanıyorlar, yaylacılar – özellikle yaz aylarında kişi başı 70 el ateş etmeden ferahlayamıyorlar, ve en nihayetinde bizim gibi şehir hayatından sıyrılmaya, arazide yol yapmaya, doğada yürümeye gidenler.
Peki, üç kez ardarda adını söyleyince yüzlere gülümseme yayılmasına sebep olan Yuvacık nerede? Yuvacık, İzmit’in Başiskele ilçesine bağlı köy silsilelerinin genel adı diyebiliriz. İstanbul’dan en kolay ulaşım, Ankara otobanını takip ederek “Kandıra- Başiskele” çıkışını takiben “Başiskele – Yuvacık” tabelalarını takip ederek sağlanabilir. İlk “Yuvacık” tabelası geçildikten sonra, “Yuvacık Barajı” tabelaları kısa süre içerisinde sizi bol virajlı baraj yoluna götürüyor. Yolu takip ederek barajın karşı kıyısına ulaştıktan bir süre sonra yol yükselmeye başlıyor ve keskin bir dönüş ile “İnönü Yaylası” ve “Aytepe” yönlerine ayrılıyor, bu ayrımı kaçırmanız imkansız, çünkü pek çok tesis tabelası burada. Bizim de senelerdir kahvaltı ve konaklama için tercih ettiğimiz Karaaslan Kamping tesisleri, bazı hafta sonları çok kalabalık olması dışında, dere kenarı ve vadi içi olması sebebi ile güzel bir seçenek. Başlangıç noktası olarak baz aldığım Erenköy’den Karaaslan Tesisleri arası mesafe 112km.
Bu yazıda anlatılan yol, İzmit Başiskele ilçesine bağlı Yuvacık Beldesinden başlayıp, Sakarya-Pamukova üzerinden İznik Gölü’ne iniyor. Rotanın start noktası olan İnönü Yaylası’na ulaşmak için, az önce bahsettiğim yol ayrımından “İnönü Yaylası” tabelaları takip edilmeli, yol bazı köy yollarını takip ederek nihayetinde yaylaya varıyor, özellike son 8-10 kmlik kısmı yağmurlu mevsimlerde binek araçlar için uygun olmayabilir.
İnönü yaylası, kış dönemi haricinde her zaman ziyaret edilebiliyor. Gözümüzü karartıp 1 kez yoğun kar altında ulaşmaya çalıştıgımız da oldu ancak şans eseri yolda saplanıp yaylaya varamadık, yoksa yayladan o kar altında nasıl dönerdik, hangi hayvanlarla samimi olur hangileri ile kan davası güderdik mahsur kaldığımız yaylada bilemiyorum.
Yayla, son bir kaç senedir yaz mevsimine denk gelen Ramazan ayında bomboş oluyor, tam da bize göre yani. Ancak Ramazan’ın bitişi ile şu anda Ortadoğu’da olan çatışma ortamına şükreder hale getiriyor insanı, bu sene ağustos ayında yaptığımız kampta sabah 05:30’a kadar silah sesleri bitmedi.
İnönü yaylasından sonra rota sırasıyla Ercuva(Erciova) Yaylası – Hüseyinli Köyü – Kemaliye Köyü – Ahiler Köyü – Benli Köyü – Hisarcık Köyü – İhsaniye Köyü’nü takip edip nihayetinde İznik Merkez’e varıyor. Özellikle İhsaniye Köyü’nün hemen 1 km gerisinden, 950 metre irtifadan görülen İznik Gölü manzarası yolun bütün keyfini taçlandırıyor.
Manzarayı izlemekten kendimizi alıp fotoğraf çekmeyi hiç bir zaman akıl edemediğimiz için, bu manzaranın görselini koyamıyorum, dolayısı ile rotayı yapıp kendi gözünüzle görmekten başka çareniz yok =).
Rota’nın nihai varış noktasına, 950 metre irtifadaki İhsaniye Köyü’nden 15 kmlik bir asfalt yoldan ulaşılıyor. İznik, yaklaşık bir senedir devam eden doğalgaz hattı inşaatı sebebiyle sokaklarından temizlenemeyen toz haricinde muhteşem bir kent. Sakin, sessiz, insanları sıcakkanlı ve yazları yüzebileceğiniz bir tatlı su gölüne sahip. Bir fani hafta sonu yolculuğundan daha başka ne isteyebilir?
Kullanılan Taşıtlar ve Yol Koşulları:
Suzuki Jimny – Suzuki Vitara.
Toplam Mesafe :125 km(Erenköy – Karaaslan) 62km(İnönü Yaylası – İznik)
Sonbahar ve ilkbahar döneminde ağaç kesimi dolayısı ile yayla ve köy yolları zaman zaman ağaç tomrukları ile kapanıyor, 1-2 saat en fazla bekleme süresi olacaktır.
Kuru havalar dışında 4çeker olmayan araçlarla yaylalara gidilmemesini, pamukova bölgesindeki yollara ise her koşulda 4çeker taşıtlarla gidilmesini tavsiye ediyoruz. Motosiklet olarak ta Enduro segmentindeki motorlara uygun bir rota, daha önce XTZ660 Ténéré, KTM640ADV ve Suzuki DR-Z400S ile tamamladık rotayı.
Daha fazla içerik için takipte kalın ?
facebook.com/deneme.tahtasi.tv
Yazıya ek: Bu bölgede konaklama, kahvaltı için tavsiye edeceğim bir başka yer ise Karamürsel, Başdeğirmen tesisi.
