Yola yalnız mı çıkmalı?
Aslında evet. Aslında diyorum çünkü korkularımızı yenmek kolay değil.
Benim tecrübelerime göre yola yalnız çıkmamayı seçmemiz genelde endişelerimizden kaynaklanıyor. Başına bir şey gelme olasılığı, hastalık, hırsızlık, kaza, kaybolmak, dil problemi hatta yalnızlıktan sıkılmak gibi korkular bizi bir yol arkadaşı aramaya itiyor.
Son yıllara kadar benim de yaptığım yolculukların çoğunda yanımda iyi anlaştığım bir arkadaşım vardı. Gerçekten paylaşmayı bilen bir yol arkadaşıyla yola çıkmak hem keyifli hem güvenli oluyor. Özellikle ıssız bölgelere yapılan motosiklet yolculukları için. Yalnız yola çıkacaksam da yol üzerinde rotanın bir kısmını beraber yapabileceğim bir yol arkadaşımın olması hoşuma gidiyor.
Yolda tek başına olmak ise bambaşka maceralar doğuracak, çok daha fazla yeni arkadaşın olmasını sağlayacak emin ol. Bizde genelden 30’undan sonra uzun soluklu yolculuklara çıkılıyor. Özellikle gençken, daha gözümüz karayken kesinlikle yalnız çıkılmalı yola. Çok uzun süreli yolculuklara da tek çıkılmalı, bunu tartışmaya gerek bile yok. Çünkü yıllarca süren bir yolculuğu beraber tamamlamak mucize olur.
Bizde yapılan en büyük hata – benim de geçmişte yaptığım doğrudur – sırf yalnız gitmemek için bir yol arkadaşı aramaktır. Daha kötüsü, yeni tanıştığın insanların kanına girip onları sürüklemektir. Bırakın yeni bir kişiyi, yeni aldığınız ayakkabı ile bile yola çıkılmaz. Yolda deneme olmaz!
Uzun süre arkadaş olmanız da yeterli değildir bir yandan. En ideal yol arkadaşı en iyi anlaştığın, en eski arkadaşın değil, “paylaşmayı en iyi bilen” kişidir bence. Eğer bencillik konusunda kendinden şüphe duyuyorsan başkasını ateşe atma en başta zaten!
Yola çıkmadan önce karşınıza çıkacak problemleri konuşup yola koyulmak faydalıdır ama yolu sorunsuz hale getirmez! Çünkü yol sürprizlerle doludur. Önemli olan kötü bir sürprizle karşılaştığında arkadaşının ne yapacağını düşünmene gerek bile kalmamasıdır; yanında olduğunu bilmendir. Hatta daha kıymetli olan arkadaşının problem çıktıktan sonra yanında olması değil, problem çıkmamasını sağlamasıdır. Eğer böyle bir arkadaşın yoksa zaten yola tek çıkmak çok daha huzurlu olacaktır. Kesinlikle tehlike riski de daha az olacaktır, emin ol! Yolda tek olmaktan korkma; tek olmak yolda insanların sana daha çok yaklaşmasını sağlayacaktır.
Yola çıkarkenki beklentileri, alışkanlıkları da açıkça konuşmak gerekir. Yol arkadaşının, yolda sürekli durup fotoğraf çekmesinden, mola vermek istememesinden, sabah erken kalkamamasına kadar (bunlar hep benim sıkıntılarım :p ) bir sürü problem yaşayabilirsiniz. Bence bunlar aşılamayacak sıkıntılar değil. En kötü gün içinde ayrılıp, sonrasında buluşursunuz.
Tabi arkadaşının paylaşmayı ne kadar becerebildiğini yolda öğrenmek zorunda kalabilirsin. Yorulduğun, düştüğün, hastalandığın, parasız kaldığın durumlardaki sorumluluğu paylaşması kadar; çok seveceğin bir yeri, kişiyi gördüğünde orada zamanını paylaşması da çok önemlidir. Gerektiğinde yolda ayrılmak da çok kritik bir noktadır.
Keyfi ve tasayı paylaşmayı becerebileceğinizi anlamanın iki yolu vardır: Baş başa kısa bir yola çıkın, kamp yapın. Daha önce kalabalık bir halde yapılan yolculuklardaki izlenimler yanıltıcı olabilir.
İkinci yolsa daha nettir: Arkadaşınızın daha önceki yolculukları bir inceleyin, problem yaşadığı kişilerle konuşun. Eğer hepsi aynı sıkıntıdan bahsediyorsa, fazla zorlamayın derim. Bizde insanlar kendi başına gelmeden yaşanan kötülüklere inanmak istemez genelde. Bu sıkıntıyı görmezden gelir ve yola çıkarsanız, başınıza aynı şey geldiğinde hemen küfretmeyin! Bu yazıyı hatırlayın, gülümseyin ?
Genelde yol arkadaşları ego suçlamaları yüzünden bozulur. Bence daha büyük problem para paylaşımıdır. Sakın ortak bütçe yapmayın, üzerinizde hep bozuk para bulundurun ve nakit çözün işi. Gerektiğinde ayrı yerlerde yiyin, farklı otellerde kalın. Eğer konforunuza düşkünseniz birbirinizi zorlamayın.
Son yıllarda kadın arkadaşlarımızın da motosikletleriyle tek başına yola çıkması bence hepimize güzel örnek oldu.
İlla ben tek yola çıkmam diyorsan da yol arkadaşını seçerken öncelik, sana yolda fayda sağlayacağını düşündüğün ya da daha popüler olmanı sağlayacak kişiler değil, “güzel insan” özelliğine sahip biri olsun.
Son olarak da yola sakın 3 kişi çıkmayın derim. Karar vermede sorunlar yaşayıp, bir süre sonra bölünme kaçınılmaz olacaktır. Çopu konuda örnek aldığım sıkı bir gezgin olan Erkan Öztürk’ten duyduğum güzel bir cümle vardı: Yola çıkmak için 1 kişi az 2 kişi fazladır.
